9 Nisan 2015 Perşembe

Çığlık Çığlığa


 Beklenmedik bir cümle, beklenmedik şeyleri sorgulamaya sebebiyet verebiliyor. Tek bir soru sordu ruhu da kendi kadar güzel olan kadın sahnede, "..unutacak mıyız?" dedi önce, sonra bağırdı, "unutunuz mu?" diye. Sonra yine kendi cevapladı, "tabii ki hayır, hiç unutur muyuz".
 Çığlık çığlığa haykırdı sonra...

 Hayatımıza girenlerin, gidenlerin, kalanların bir önemi yok.
 Kime karşı ne hissettiğimizin bir önemi yok.
 Unutup unutmamanın bir önemi yok.
 Yanında kim var? Önemi yok.
 Sadece biri var, hep içinde olan, kalan.

1 yorum:

  1. bugün bir film izledim. heist adı. öyle ahım şahım bir film değil. sırf robert de niro var diye izledim. pişman mıyım? değilim. uzatmayalım.
    filmin bir sahnesinde açıklandığı üzere; " kağıt destesini tutan sol eli izlerken, sihir sağ elde dönüyordu.." sanırım hayatı yaşarken yağtığımız da bu. "geniş açıdan bakamamak", bütünü görememek... ve evet dışarıya değil içeriye bakmalıyız. tüm kişisel hedehödöler bize bunu salık veriyor. ama.. aması var işte...

    YanıtlaSil